Skoro lasy są ogólnonarodowym dobrem i majątkiem, to każdy obywatel jest zobowiązany o to dobro się troszczyć i dbać. Więc i ja, rodzinnie mocno związany z lasem, zabieram jako lekarz głos w sprawie lasów, które, jak  wiemy, wymagają też  leczenia i profilaktyki. Matka moja marzyła, bym został księdzem, ojciec zaś pragnął we mnie widzieć leśnika, przeto wirtualne połączenie moich genów duchownego, leśnika i medyka podsuwa mi główne, moim zdaniem, tematy do przemyślenia oraz zadania do ewentualnej realizacji.

1.   Polskie Lasy Państwowe są majątkiem i dobrem ogólnonarodowym, należącym do narodu polskiego, a nie do wybranej grupki zamożnych, którzy pragną lasy reprywatyzować i prywatyzować, posiłkując się górnolotnymi hasłami o prawie własności, by zagłuszyć czujność obywateli w celu zawłaszczenia dla swoich komercyjnych celów największego dzisiaj skarbu narodowego, jakim są lasy, większego niż cały polski przemysł kopalniany i hutniczy z przetwórstwem.

2.  Należy zatrzymać ekstensywną gospodarkę leśną i zwalczać technokratyczne pojmowanie lasów przez niektórych polityków i administratorów, jako miejsca produkcji drewna dla przemysłu i pomnażania dochodów uprzywilejowanej grupy ludzi. Zagrożenie przejmowania – wykupywania i innych zakamuflowanych form komercjalizacji przez kapitał i polityków dziedzictwa i skarbu narodowego jakim są lasy państwowe, jest i będzie przez zachłannych kontynuowane, przeto należy stale być czujnym i z wyprzedzeniem stosować ogólnonarodowe działania profilaktyczne, jak w zagrożeniu człowieka chorobami zakaźnymi i cywilizacyjnymi.

3.   Przy każdej nadarzającej się sposobności wykorzystywać okazje oddziaływania na dzieci, młodzież i na społeczeństwo oraz przypominać, że lasy są nierozerwalnie związane z rozwojem człowieka i są niezbędne dla jego zdrowia i życia. Rodzice, szkoły i uniwersytety powinny kształcić umysły w celu wyrabiania umiejętności korzystania z daru łaski natury – zdolności odczuwania piękna przyrody w lesie, abstrakcyjnego myślenia, bez którego nie ma motywacji i zdolności twórczego działania i ochrony tego, co na co dzień jest oczywiste, ale niezauważalne – ochrony środowiska naturalnego. Taka będzie biologiczna i intelektualna jakość i wartość naszych przyszłych pokoleń, jakie dzisiaj jest i jakie jutro będzie nasze w środowisku postępowanie. To, co człowiek dotychczas w lasach zepsuł, można jeszcze mądrym działaniem naprawić.

4.   W środowisku naturalnym dbać o poprawę mikroklimatu drogą przywrócenia pierwotnego stanu nawodnienia i wilgotności. Monokultury reaktywować różnogatunkowym zalesieniem i przywrócić pierwotny, sprzed wieku, naturalny stan struktury gatunkowej, szczególnie w okręgach wielkoprzemysłowych. Gospodarka leśna jest opłacalna, a zasoby leśne odnawialne i odtwarzalne, jeśli stosowane będą we właściwym czasie odpowiednie dla danego regionu, oparte na nauce i doświadczeniu sposoby racjonalnej gospodarki.

6.   Szanując prawo prywatnej własności należy dopilnować właściwej gospodarki leśnej w lasach prywatnych, zapobiec komercyjnemu wycinaniu najlepszych drzew, nakłonić i zmotywować właścicieli do ciągłego odnawiania lasu.

7.   Doceniać i popierać wysiłki, pracę i rezultaty wielu pokoleń polskich leśników i myśliwych, którzy czując wielowartościową rolę i znaczenie lasu w życiu człowieka, dbają, chronią i odnawiają zasoby leśne i zwierzęce. W dobrze pojętym interesie przyrody, należy masowo wchodzić w struktury organizacyjne Zielonych i Ekologów oraz wspólnie wspomagać samorządy terytorialne w działaniach na rzecz ochrony środowiska, a zwłaszcza w ochronie lasów przed szkodnikami cywilizacyjnymi i lotnymi, we współpracy z ościennymi zagranicznymi władzami administracyjnymi.

8.   Nadrzędnym celem nas wszystkich jest zachowanie trwałości lasu, jako ekosystemu i ciągłości użytkowania jego odnawialnych zasobów.

Czy lasy wytrzymają napór cywilizacji? Czy przemysł i turystyka leśna oraz wkraczająca do lasu agroturystyka, nie doprowadzą do zadeptania lasów? Wraz z wejściem człowieka do lasu zaznacza się jego osobista kultura. Chcesz zapewnić ciągłość użytkowania zasobów leśnych przez twoje dzieci i wnuki oraz korzystanie z leśnej rekreacji, by mogły oddychać świeżym powietrzem i podziwiać m. in. przyrodnicze misteria, jak leśne gody, wędrówki ptaków, sejmiki bocianów, klucze gęsi i klangory żurawi – ryczenie jeleni, beczenie danieli i bukowisko łosi – nie przeszkadzaj, a  pomagaj naturze!

Prof. Antoni J. Dziatkowiak