Można o niej powiedzieć, że jest chodzącym blaskiem ! – Już kiedy przechodzi mimo roztacza szczególną aurę, rzadko przyjazny ogólnie blask. Nie sposób nie zwrócić na nią uwagi. No, a gdy staje na estradzie, kiedy przytula brodą skrzypce, podnosi smyczek
patrzy się na nią, jak na księżniczkę z pogodnych bajek. I rzeczywiście – chwilę po tym faktycznie zaczyna się czarowna muzyczna bajka …

Proszę wybaczyć mi ten osobisty, emocjonalny wstęp do jakby nie było dziennikarskiego portretu skrzypaczki, która ponownie zagościła tym razem na 16. Międzynarodowym Konkursie Skrzypcowym im. Henryka Wieniawskiego.

Skoro już wspomniałam, że ponownie przybyła na ten prestiżowy, znaczący Konkurs – przypomnę: – Rok 2016 przyniósł rozstrzygnięcie 15. Międzynarodowego Konkursu Skrzypcowego im. Henryka Wieniawskiego. Do plejady znakomitych laureatów dołączyła tym samym dwudziestoletnia skrzypaczka, mająca swoje korzenie w Gruzji i Turcji – Veriko Tchumburidze – pisze w rozmowie z Veriko w GAZECIE konkursu WIENIAWSKIEGO Monika Zając.

– Ujęła publiczność i jurorów niezwykłą żywiołowością, skrzypce w jej rękach stały się powiernikiem tęsknoty i poszukiwania bliskich jej wartości. Jest powiewem przyszłości, zbliża nas do krainy własnych wyobrażeń, chłoniemy zmysłami dźwięki z jej świata i jesteśmy jej za tę świeżość i spontaniczność szczerze wdzięczni – mówił wtedy Andrzej Wituski – Dyrektor 15. edycji tegoż Konkursu.

Miała zatem wtedy dopiero dwadzieścia lat, a że nagroda w Konkursie Wieniawskiego idzie echem w  świat, zwrócono na nią oczy. – Teraz mówi otwarcie: – Te wspomnienia nie zacierają się w mojej pamięci. To był niesamowicie intensywny okres, który spędziłam wśród wspaniałych muzyków i w towarzystwie cudownej publiczności (a nie są to słowa na wyrost !  – bywalcy przesłuchań konkursowych w Auli UAM w Poznaniu są rzeczywiście pasjonatami, adoratorami tych konkursów, są głęboko wyczulonymi znawcami muzyki Wieniawskiego). – Zapamiętałam zwłaszcza świetną atmosferę , otrzymałam  wiele dowodów ciepła i sympatii docierających do mnie z różnych stron świata. To był piękny, ekscytujący czas.

Rozmawiająca z Veriko dziennikarka przypomina, że ukazał się wtedy dwupłytowy album CD obejmujący niemal wszystkie kompozycje wykonane przez Veriko w tamtym, 15. Międzynarodowym Konkursie Skrzypcowym im. Henryka Wieniawskiego.

Nagrania realizowano w dniach 11, 14, 17, 20 października 2016 r.  tu w Poznaniu, w Auli Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza.

=

Wglądam w życiorys Veriko Tchumburidze .

– Urodzona w tureckiej Adanie w 1996 roku rozpoczęła muzyczną edukację w Państwowym Konserwatorium na Uniwersytecie Mersin pod kierunkiem Selahattina Yunkusa i Lili Tchumburidze.

W 2010 roku, jako stypendystka programu „Young Musicians on World Stages” (YMWS), została studentką prof. Dory Schwarzberg w wiedeńskiej Hochschule fur Musik. – W wieku 19 lat rozpoczęła naukę w monachijskiej Musikhochschule jako studentka prof. Any Chumachenco.

Uczestniczyła w kursach mistrzowskich prowadzonych przez swoją promotorkę, oraz przez znamienitych – prof. Igora Ozima i prof. Dorę Schwarzberg.

W 2004 roku zwyciężyła w Krajowym Konkursie Skrzypcowym im. Gulden Tural, a w 2006 roku zajęła I miejsce w Gruzińskim Konkursie Narodowym.

W 2012 roku została laureatką I nagrody VII Międzynarodowego Konkursu dla Młodych Muzyków im. Czajkowskiego. W 2013 turecki magazyn muzyczny Andante przyznał Veriko Tchumburidze tytuł „Najlepszego Młodego Muzyka” w kraju.

Z towarzyszeniem Orkiestry Symfonicznej Borusan skrzypaczka wystąpiła na koncercie inaugurującym XLI Festiwal Muzyczny w Stambule. Otrzymała również zaproszenie do udziału w kursie mistrzowskim Akademii Seiji Ozawy oraz festiwalu w szwajcarskim Verbier.

Koncertowe nagranie kameralnego występu stypendystów YMWS w marcu 2014 roku w zuryskiej Tonhalle zaowocowało zaproszeniem jej do występu ze Szwajcarską Orkiestrą Kameralną w sali koncertowej KKL w Lucernie. – Efektem natomiast tego występu było zaproszenie skrzypaczki przez fundację Orpheum Musik z Zurychu do udziału w nagraniu serii płytowej z Monachijską Orkiestrą Kameralną pod batutą Howarda Griffithsa.

Veriko Tchumburidze była pierwszym muzykiem o turecko–gruzińskich korzeniach zakwalifikowanym do udziału w prestiżowym Międzynarodowym Konkursie im. Piotra Czajkowskiego (2015), gdzie występowała z takimi orkiestrami, jak Zuricher Kammerorchester, Munchener Kammerorchester, Brandenburgisches Staatsorchester, Musikkollegium Winterthur oraz Rosyjska Państwowa Orkiestra Symfoniczna.

W styczniu 2016 roku wystąpiła w Zurichu promując swoją pierwszą płytę dla wytwórni Sony, a ponadto, z towarzyszeniem Brandenburgisches Kammerorchester i Howarda Griffithsa nagrała dla wytworni Sony Classics muzykę Johna Williamsa do filmu „Lista Schindlera”.

Wyrazem dużego dla niej  uznania było zaproszenie w tym samym roku przez fundację Orpheum do wzięcia udziału w koncercie otwarcia festiwalu filmowego Zurich Opernhaus.

– W czerwcu tegoż roku wraz z pozostałymi członkami zespołu Trio Arte Veriko Tchumburidze uhonorowano I nagrodą w kategorii muzyki kameralnej na Międzynarodowym Konkursie Muzycznym im. Pietro Argento w Gioia del Colle we Włoszech. Zespół wykonał tam również światową premierę utworu „Ludus Modalis” zadedykowanego Trio Arte przez znanego tureckiego kompozytora Ozkana Manava.

Jako, że zwykle padają pytania o to, na jakim instrumencie gra dany wirtuoz dodam , że  od 2016 roku Veriko gra na instrumencie Giambattisty Guadagniniego z 1756 roku użyczonym jej przez fundację Deutsche Stiftung Musikleben.

=

W Poznaniu wystąpiła w składzie:

Veriko Tchumburidze – skrzypce
Hanna Holeksa – fortepian

Orkiestra Kameralna Polskiego Radia Amadeus
Katarzyna Budnik-Gałązka – altówka
Agnieszka Duczmal – dyrygent

Orkiestra Filharmonii Poznańskiej
Marek Pijarowski – dyrygent
Łukasz Borowicz – dyrygent

Nagrania w jej dyskografii to:

CD 1

Karol Szymanowski (1882–1937)
1 Romance in D major, Op. 23 for violin and piano 6:22
Nathan Milstein (1904–1992)
2 Paganiniana (Variations) for violin solo 9:02
Henryk Wieniawski (1835–1880)
3 Caprice Le Staccato, Op. 10, No. 4 for violin solo 2:24
Henryk Wieniawski
4 Scherzo-Tarantelle in G minor, Op. 16 4:50
for violin and piano
Joseph Joachim (1831–1907)
5 Romance in B flat major, Op. 2 for violin and piano 5:07
César Franck (1822–1890)
Sonata in A major for violin and piano
6 I Allegretto moderato 6:15
7 II Allegro 8:32
8 III Recitativo-Fantasia 7:46
9 IV Allegretto poco mosso 6:27
Fritz Kreisler (1875–1962)
10 Gypsy Caprice for violin and piano 5:25
Johann Sebastian Bach (1685–1750)
11 Adagio from Sonata No. 1 in G minor, BWV 1001 4:49
Wolfgang Amadeus Mozart (1756-1791)
12 Allegro aperto from Violin Concerto No. 5 in A major, KV 219 9:45

Całkowity czas: 76:42

CD 2

Wolfgang Amadeus Mozart
1 Allegro maestoso 13:52
from Sinfonia Concertante in E flat major, KV 364/324d
Henryk Wieniawski
Violin Concerto No. 2 in D minor, Op. 22
2 I Allegro moderato 12:05
3 II Romance. Andante non troppo 5:04
4 III Allegro con fuoco – Allegro moderato, à la Zingara 6:30
Dmitri Shostakowich (1906-1975)
Violin Concerto No. 1 in A minor, Op. 77
5 I Nocturne. Moderato 12:05
6 II Scherzo. Allegro 6:22
7 III Passacaglia. Andante 14:03
8 IV Burlesque. Allegro con brio 5:17

Całkowity czas: 75:17

Veriko Tchumburidze – skrzypce
Hanna Holeksa – fortepian

Orkiestra Kameralna Polskiego Radia Amadeus
Katarzyna Budnik-Gałązka – altówka
Agnieszka Duczmal – dyrygent

Orkiestra Filharmonii Poznańskiej
Marek Pijarowski – dyrygent
Łukasz Borowicz – dyrygent

=

Nie sposób pisać o Veriko bez sympatii dla niej.

Jest piękną osobą, z dużym talentem, wrażliwością i uwagą na ludzi, co nie wyklucza samoświadomości , pracowitości oraz stanowczości.

Oby gościła jeszcze (zastukała – dodam z uśmiechem, nie rozwijając szerzej owej kwestii, tam obcasami …) na  koncertowej scenie Auli UAM i w przyszłości.

Grażyna Banaszkiewicz

– dziennikarz, reżyser –

PS

Tytuł niniejszego tekstu, to przyjacielska rada udzielona Veriko przez doskonale znanego melomanom Maxima Vengerowa – światowej sławy rosyjskiego skrzypka, dyrygenta i pedagoga, ambasadora dobrej woli UNICEF,  gdy rozmawiał z Veriko o trudnych czasami momentach na estradzie, kiedy to artyście wydaje się, że wszystko pierzcha mu z pamięci …

Zdjęcia: Tow. Muzyczne im. H. Wieniawskiego, Credit: Fresh Frame.